Obchodzimy już sześćdziesiątą rocznicę odejścia prof. Kazimierza Nitscha, wielkiego lingwisty, ojca Towarzystwa Miłośników Języka Polskiego i czasopisma „Język Polski”. Dziesięć lat temu, z okazji półwiecza śmierci Uczonego, odbyła się w Krakowie wielka sesja naukowa, połączona z wystawą pamiątek z archiwum PAN i PAU. Zebrali się wtedy na niej i wspominali swego Mistrza Jego uczniowie, młodsi badacze przedstawiali wyniki swoich dociekań i refleksji nad Jego twórczością naukową. Dziś jesteśmy o dekadę starsi, wielu z tych, którzy Go wtedy wspominali, też odeszło już do wieczności. Czas mija, pokolenia odchodzą, a spuścizna naukowa i ideowa „Pigmaliona z Gontyny”, jak efektownie, acz nietrafnie nazwano autora „Dialektów języka polskiego” w artykule prasowym z 1928 roku, trwa i wciąż inspiruje nowe pokolenia uczonych i miłośników języka polskiego.
W tym dniu refleksji warto przypomnieć sobie, co pisali o życiu i działalności Nitscha Jego współcześni w okolicznościowym zeszycie „Języka Polskiego ” wydanym na osiemdziesięciolecie Uczonego w 1954 roku.
Powiązane zdjęcia:
